در دوران دفاع مقدس یگان‌ها و واحد‌های نظامی درهمه مواقع برای شناسایی افراد در شب از اسم شب استفاده می‌کردند. این موضوع در شب‌های عملیات کاربرد بیشتری داشت، زیرا یگان از موضع ثابت خارج شده و با تعداد زیادی نیرو در حال عملیات و جابجایی بود.

اسامی رمز شب معمولا دو بخشی و سه بخشی بود و از اسامی مذهبی و معمولا از نام اهل بیت (ع) کمک گرفته می‌شد. گاهی این کلمه برگرفته از اسم کوچک و فامیلی شهدا یا سن و سال ایشان بود و گاهی با یکی از چهار حرف فارسی پ ـ چ ـ گ ـ ژ ساخته می‌شد، مثل: ژاله و ژیان، تـا دشمن از گفتن آن‌ها عاجز باشد و در نتیجه، موقع تردد خودش را لو بدهد‌.

لذا ضروری بود بین فرمانده و رزمندگان در تاریکی شب نام واحدی از قبل تعیین شده باشد تا در  مواقع نیاز و ضرورت از آن استفاده کنند. شهید احمد کاظمی فرمانده تیپ ۸ نجف اشرف برای شب اول عملیات الی بیت المقدس کلمه شناسایی «یا محمد یا علی» را که توسط قرارگاه فتح تعیین شده به تیپ ۷ دزفول ابلاغ می‌کند.

این ۲ یگان در ظاهر هم رده بودند، ولی یکی از موضعی بالاتر، رمز عملیات را اعلام می‌کرد.

انتهای پیام